Leefse.....!!!: Stemmen.....???

29 November 1972 was een feestdag!

Ik mocht voor de eerste keer stemmen!

Dat moment herinner ik mij als de dag van gisteren. Goed voorbereid en samen met mijn ouders, want zo belangrijk was deze gebeurtenis, dat we daar met z'n drieen naar toe gingen.

Mijn vader had me over het stemmen en de gang van zaken goede uitleg gegeven, want hij vond het een belangrijke zaak, dat je gebruik van je stem kon en ging maken. Er was hard genoeg voor gestreden door voorgaande generaties. In 1917 was het stemrecht voor mannen ingevoerd, in 1919 mochten ook vrouwen naar de stembus (één van de actieve voorvechters hiervan was Aletta Jacobs), een jaar ná de Eerste Wereldoorlog. Er heerste toen de mening, dat als vrouwen kiesrecht zouden krijgen, er minder oorlogen zouden plaatsvinden, oorlog was een mannenzaak. Dat is een grote misvatting gebleken.

Ik als jonge vrouw ging verwachtingsvol naar het stembureau, voelde me gewichtig, want mijn stem zou er óók toe doen.

Ondanks dat ik heel goed wist op welke partij ik wilde gaan stemmen, bleef ik eenmaal in hokje staand, uitgebreid het kiesformulier bekijken. Zo zag het er dus uit en dat waren alle partijen, partijen die nu niet meer bestaan zoals CPN; PSP; KVP; ARP; BP (Boeren Partij).....

Uit het hokje komend stond mijn vader bijna verbaasd en ietwat bezorgd mij op te vangen: "Waarom was ik zo lang in dat hokje gebleven?" Dat was snel verklaard en vol begrip vertrokken we alle drie weer naar huis. We hadden een goede daad verricht!

's Avonds werd het feestgevoel nog eens extra versterkt, de partij waar ik/wij op hadden gestemd had gewonnen! PvdA, met Joop den Uyl als voorman was mijn oprechte keuze geweest! Resultaat: 43 zetels!

Overigens, die keuze was natuurlijk niet zo vreemd, uit een vrij rood nest komend, weliswaar niet zo rood als een stoplicht, ging de politieke voorkeur toch al gauw uit naar deze partij. Een partij die de verheffing van de arbeidersklasse in hun vaandel hadden. En al was politiek in mijn milieu toch enigzins een mannenzaak, ik wist dat deze motivering eveneens door mijn ouders werd ondersteund en uitgedragen.

Het was de tijd, waarin op zondagmiddag, het gezin om 12:55 uur aan tafel zat met de wekelijkse ossenstaartsoep en iedereen werkelijk muisstil moest zijn. Want.....Mr. G. B. J. Hiltermann was aan het woord. Ieder zondag weer met zijn: "De toestand van de wereld", het gif de zondagse preek voor de seculiere mens, gesticht door het rechts-liberale woord, de week weer aan kunnen gaand.

Nee, over Domela Nieuwenhuis (1846 - 1919) werd niet gesproken, deze christen anarchist/vrijdenker, was van de generatie daarvoor.

Deze Domela, die 5 jaar predikant was voor hij had begrepen dat zijn ambt werd misbruikt om de bestaande wanorde te handhaven, kwam in de gevangenis en daar werd door het "klootjesvolk"over gezongen: Domela moet zakkies plakken, hi ha ho....

Hij noemde het Nederlandse parlement het meest verderfelijke wat er bestond. En kijk maar eens goed naar de stoelen in de Tweede Kamer. Allemaal voorzien van wie er de wérkelijke macht hebben: een kroon en een kruis!

Ik geloofde er destijds in, dat mijn stem er werkelijk iets toe deed. En daar zit 'm nu net de kneep: ik GELOOFDE in de politiek, althans in de partijplannen, in de voorstellen, in de lange debatten en in de formatie, de beloftes en de goede voornemens.

Maar diep van binnen, als kind zijnde, had ik óók altijd het gevoel, dat er iets niet klopte. Wat je zou kunnen zien als: het gebrek aan wérkelijke medemenselijkheid, wérkelijke betrokkenheid van politici op het volk. En dan altijd die kritiek op elkaar en ruzieachtige sfeer. Nee, het voelde ook aan als onwaarachtigs.

Politici lijken het met elkaar oneens te zijn, maar het gaat maar om één ding: de partij en de zetel!

Of zoals emeritus-hoogleraar Cees Hamelink het zo treffend verwoord in zijn mini college op de Dam, over wie werkelijk de MACHT hebben: De kerk, de kroon en de industriële aandeelhouders.....

Ik heb meestal wel gestemd. Nog een enkele keer PvdA, soms SP, in de tijd van Jan Marijnisse, en zelfs een keer de CU.

In Zweden gingen we ook een paar keer naar de stembus. Op zich een aparte ervaring. Wordt er in Nederland nogal geheimzinnig gedaan over de partij waar je op gaat stemmen, dat houd je voor jezelf, in Zweden kom je het stemlokaal in. Bij de ingang staat een bak en daar liggen alle stembriefjes van de desbetreffende partij in een grote bak en je haalt, terwijl iedereen om je heen op je vingers kan kijken (maar het niet doet) het stembriefje er uit ,met de partij van jouw keuze. Daarmee ga je het stemhokje in. Niets geen geheimhouderij.

Nu, 17 Maart a.s.

Ga ik stemmen?

Sinds de covid-19 is er helemaal geen enkele partij meer.

Zo openlijk zie ik wat er gebeurt. Debatten die gevoerd worden, zijn wassen neuzen. Er is al een jaar lang geen regering meer, want alle maatregelen die getroffen worden, worden aangenomen door de adviezen van het RIVM en het OMT. Rutte voert uit wat deze organisaties adviseren: 1,5 meter afstand; lockdowns; avondklok, enz.

Waar is de oppositie gebeleven?

Gebral, gesputter, ogenschijnlijke kritische debatten, maar niets waar ik wat mee kan.

Er is, buiten FvD, die dan ook enorm wordt aangevallen), geen enkele partij die aan deze coronasituatie kritische vragen stelt, zoals: "Kloppen alle cijfers; er zijn toch ieder jaar sterfgevallen aan de griep geweest; waarom is er al toegezegd dat de farmaceutische bedrijven /grootmachten die de vaccins verstrekken, bij voorbaat al is toegezegd, niet aangeklaagd te kunnen worden voor eventuele schade; dat de avondklok gehandhaafd blijft, ondanks dat daardoor geen verbeteringen optreden. Om maar te zwijgen over de faillisementen die hoe dan ook zullen komen. Waaruit moet dat betaald worden? En dan is er ene Hoekstra, die nu al heeft aangekondigd dat de WW van 2 naar 1 jaar moet worden teruggebracht. Of ene Kaag, die pleit voor een zgn. coronapaspoort......levensgevaarlijk zo'n bewindsvrouwe.

Daarbij, de regering regeert al lang niet meer. Het zijn de grote multinationals die onzichtbaar aan de touwtjes trekken.

Nederland belastingparadijs. Niet voor niets krijgt "ons" land dit predicaat.

Vier jaar geleden heb ik ook een artikel geschreven over de verkiezingen. En daar had ik het ook bij kunnen laten. Want er is NIETS veranderd in die tussentijd. Integendeel!

O ja, als er dan tóch een partij zou zijn, waar ik op zou willen deze keer, dan is dat de Republikeinse Partij. Maar ja, die doet slechts in twee kiesdistricten mee en dat gaat dus niet. Maar ook dat zou valse hoop zijn.

Als ik wel zou gaan stemmen, geef ik daarmee aan, dat ik nog steeds GELOOF HECHT aan dit systeem. Aan de Nederlandse politiek. Terwijl ik weet, dat er aan de touwtjes getrokken wordt door o.a. het WEF (World Economic Forum), met de agenda 2030/21 in het vizier.

Deze week las ik, dat mensen die niet stemmen, meestal jongeren, of laaggeschoolden zijn. Nou, dan denk ik, dat laaggeschoolden nog niet van hun verstand beroofd zijn!

Dus ga ik stemmen op 17 maart? Als onderdaan zijnde (want we hebben toch een koningshuis aan de top staan?), wil ik me niet onderdanig voelen, in ieder geval in m'n eigen ogen en ik wil mijzelf recht in de ogen kunnen kijken! Mijn stemkeuze moet wel overeenSTEMMEN met mijzelf.

Maar misschien....als er werkelijk een Tegenpartij was geweest: "Geen gezeik, iedereen rijk", dan....wie weet..... (Overigens, waarom horen we deze twee heren nu niet?!)