dinsdag 30 juni 2015

Class struggle: June 30, 1892


30 June, 1892, was the beginning of the strike in Homestead (Pennsylvania),
after a long period of negotiations about a labor dispute, between the management of the Carnegie Steel Company at Homestead and the Amalgamated Association of Iron and Steel Workers.
Without reaching an agreement , desided deputy general manager Henry Clay Frick, to break down the Union.
Frick threatens to fire all the workers who were associated with the Union and to take only them who are not member of the Union.
Now it was no longer a struggle about a labor dispute, it became also a struggle about the right to exist of the Union.
Then, Frick did really what he meant to do.
The (in the meantime been fired) Unionmembers, organized a strike and they prevent strikebreakers to set foot on the factory area.
To break the strike, Frick is hiring the Pinkerton brigade, existing of 300 hundred men.
This ends on july 6, in a horrorible disaster, in which ten workers and three Pinkerton men die. Hundreds of people being wounded.*

Pinkerton was a detective agency who had the task, to "protect" companies against strikes.
After this terrible occurance, America introduced a law, to forbid organisations like Pinkerton. In its place, the Federal Bureau of Investigation (FBI), was founded, that in fact does the same as Pinkerton!

This event, has determined the rest of the lifes of Emma Goldman and Alexander Berkman, who knew each other already in that time.
Another moment in the coming weeks, I will write more about those two persons.

The humaliation, that these workers have experienced, is now something that the almost whole Greek population goes through, standing in front of those who have the full power to the resources of satisfaction, normally called MONEY!!!

* My own translation from the book, in Dutch: Mijn leven / Living my life- Emma Goldman.

Keep alive
Aleke!

P.S. English is not my native language!

Klassenstrijd..... 30 juni 1892



In juni 1892 vindt er in Homestead (Pennsylvania) een arbeidsconflict plaats, dat door zijn hevigheid landelijke bekendheid krijgt.
Onderhandelingen tussen arbeiders en directie van de Carnegie-metaalfabriek over een nieuw arbeidscontract worden door waarnemend directeur Henry Clay Frick afgebroken zonder dat er een overeenkomst is bereikt met de (destijds zeer sterke) vakbond der metaalarbeiders. Frick dreigt vervolgens alle bij de vakbond aangesloten arbeiders te ontslaan en alleen niet- vakbondsleden in dienst te nemen. Wat begonnen was als een loonconflict, verandert hierdoor in een strijd over het bestaansrecht van de vakbond. Als Frick zijn dreigement daadwerkelijk gaat uitvoeren, roepen de  (inmiddels ontslagen) vakbondsleden een staking uit, op 30 juni. De vakbondsleden verhinderen stakingsbrekers het fabrieksterrein te betreden.
Om de staking te breken zet Frick een driehonderd man sterke Pinkertonbrigade in.
In de grimmige strijd die daarop volgt, dat op 6 juli zijn dieptepunt bereikt, worden tien arbeiders en drie Pinkertonagenten gedood, honderden raken gewond.*

Pinkerton was een detectivebureau dat als taak had, fabrieken te "beschermen" tegen stakingen.
Na dit vreselijke gebeuren in 1892, kwam er een wet, die bureaus zoals Pinkerton, verbood. Daarvoor in de plaats werd het Federal Bureau of Investigation (FBI) opgericht, die in feite hetzelfde deed als Pinkerton!

Het verloop van het leven van Alexander Berkman en Emma Goldman, die elkaar in die tijd al kenden en een nauwe vriendschapsband hadden, zal door dit gebeuren bepaald worden. Daarover wil ik graag in de komende tijd nog iets meer schrijven.

De minachting die deze werkers hebben ervaren, ervaart nu de bijna volledige Griekse bevolking, nu ze oog in oog staan met degenen die de volledige beschikking hebben over de behoeftebevredigingsmiddelen, die we GELD plegen te noemen!

* Uit het boek: "Mijn leven" van Emma Goldman.

Leefse
Aleke.
                                                                                                                                       


vrijdag 26 juni 2015

Everydays happiness! Livet av kor..... cows..... koeien!

Minnen av stenåldern


                                 


En holländsk era idag!
                             
                                                            Kor i vila                                                             
En lycklig familj
           
      Kärlek till djur i trä.  
                               
            
     Veterinären på besök

Leva
Keep alive
Leefse
Aleke!

dinsdag 23 juni 2015

The independent human being!

From devotion to self-consciousness!
The downside of "the Cross"

In contrast to devotion,
the self-conscious human being, as a living sculpture.
The "rebellious" as answer on admiring, the impotence at the cross,
that has broken, since 2000 years, the spine of human-being!
He, who has eyes..... SEE!
He, who has ears..... HEAR!
He, who can think independently, take courage, be a fellow-man and..... dare to stay on your own!

Keep alive
Aleke!

P.S. English is not my native language!

De zelf-standige mens!

Van devotie naar zelfbewustzijn!
De keerzijde van "het Kruis"!

In tegenstelling tot devotie, de zelfbewuste mens als levend beeldhouwwerk!

De "opstandige", als antwoord op "aanbidding" van de onmacht aan het kruis,
wat al 2000 jaar de ruggengraat van de mens gebroken heeft.

Wie ogen heeft, wordt ziende!
Wie oren heeft, hore!
Wie zelfstandig denken kan, kom, vat moed, wees medemens en..... 
durf alleen te staan!!!

Leefse
Aleke!

zaterdag 20 juni 2015

Språkcafé


Every week I go to the so called "Språkcafé", a place where people fom other countries meet each other and learn to speak Swedish. People, living in another country than where they are born. The only different is, that they have a black face and mine is white. Outward, but mentally?
I hear all kind of languages and I imagine how it would be as everyone in the world could speak Esperanto. No, we live in Sweden and it is the purpose that we all learn to speak Swedish.
Men are sitting close to each other, as well women are sitting apart.

Now and then I am silence and look around. I see that everybody is doing what they can, the volunteers and the new residents! The volunteers to teach them Swedish, the refugees to learn their new language.
Yes, they are refugees, whose heart is in their own country, where they are born, here using their mind to live in Sweden, or will it be to survive?
Some of them came as a couple, or are here with their family, with children or single. They live in a phase, within they don't know if they may stay or not. That means that they live in doubt, waiting and being dependent on others, bureaucracy. They all have a great desire to stay. But what does that mean? Will they find a job, a house, etc?
And..... are these people really welcome here?
In Sweden, there is a tendency, not to support the Social Democratics any longer. The power of Sverigedemokraterna is growing. That is a right sided party like Front National in France or Wilders in the Netherlands and the results of the elections in Danmark.
Also in my village I hear those sounds.

Refugees, coming from Afghanistan, Syria, Palestine, Somalia etc.
Some of them came via Libya in Europe. Libya, I know that during the leadership of Khadaffi had flourished.
By the way, what's happened with the gold stocks from Libya? Where is it now? Who is the owner of the oilcompanies and who gets the profits?
All questions that not will be discussed in that "Språkcafé".

The Western World, promising freedom and democracy, has destroid a great part of the Middle East and North Africa.
Is it possible, that the goal of the leading elite is, that they create a so big number of refugees, that at the end the population in Europe will ask or shout out to find a solution for this problem. A problem that not can be solved without a world-government.
Is that what we can except?

Keep alive
Aleke!

P.S. Englih is not my native language.

Språkcafé


Iedere week ga ik naar het zogenaamde "Språkcafé".
Zo ook deze week. Meestal ben ik er wat eerder, neem plaats aan één van de tafels en zie langzaam mensen binnendruppelen. Mensen, net als ik, levend in een ander land dan waar ze geboren zijn. Het enige uiterlijke verschil is, dat zij een donkere huiskleur hebben en ik ben blank. Uiterlijk..... maar mentaal?
Ik hoor verschillende talen door elkaar en heb soms stilletjes de wens, dat we allemaal maar één taal hoefden te leren: Esperanto! Nee, we wonen nu in Zweden en het is de bedoeling, dat we allemaal Zweeds leren.
Voor mij, met mijn Germaanse achtergrond is dat zeker gemakkelijker dan voor iemand uit Afghanistan, Palestina, Syrië, Somalië enz.
De mannen zitten in die zaal aan tafeltjes bij de mannen en de vrouwen zitten eveneens bij elkaar.

Af en toe ben ik stil, kijk uitsluitend om me heen. Dan zie ik dat iedereen z'n best doet, de vrijwilligers om het Zweeds over te brengen en de vluchtelingen om het Zweeds te leren.
Ja, het zijn vluchtelingen, komend uit een land waar hun hart nog ligt, maar hun verstand zetten ze in om hier te leven, of wordt het overleven?
Er zijn alleenstaanden bij, echtparen met en zonder kinderen. Ze leven in een stadium, waarin ze nog niet weten of ze mogen blijven of niet. Dat betekent in onzekerheid wachten en ondertussen niets kunnen en mogen doen, dan uitsluitend hopen hier te mogen blijven.
Echter, daarna.....? Vinden ze werk en huisvesting enz.? En zijn deze mensen hier werkelijk welkom?
In Zweden is een tendens, om niet langer de Sociaal Democratie te steunen, maar keren de mensen zich meer en meer naar de zogenaamde Sverigedemokraterna, die trekken heeft van Wilders en Front National van Frankrijk.

Vorige week maakte één van de vrijwilligers foto's in de zaal. Een man, oorspronkelijk komend uit Pakistan, vroeg mij met een zekere onrust in gebroken Engels: 'Wat doet zij met die foto's?'  We vroegen het de fotografe zelf: 'Oh, voor het plaatselijke krantje en voor ons zelf!' In de ogen van de man kwam een lachje, hij was gerustgesteld. Het zette mij wel aan het denken!

Er zijn vluchtelingen bij, die via Libië naar Europa zijn gekomen. Libië, waarvan ik weet, dat het onder de regeerperiode van Khadaffi tot bloei was gekomen.
Overigens, wat is er met de goudvoorraad van Libië gebeurd, waar is het gebleven, wie beheerst nu de oliebronnen in dit land en wie plukt de vruchten er van???
Allemaal vragen die in het "Språkcafé" niet aan de orde komen!

Het Westen, wat onder het motto van het brengen van vrijheid en democratie veel landen in het Midden Oosten en Noord- Afrika in chaos heeft gestort, wacht nu tot de vluchtelingenstromen in Europa niet meer fatsoenlijk gehuisvest kunnen worden en de bevolking zal uitroepen: 'ZO KAN HET NIET LANGER!'.
Ja en wat dan???
Zou het misschien allemaal gepland zijn?
U weet wel, de zogenaamde "WAARTOE" dit alles?

Leefse
Aleke!




donderdag 18 juni 2015

Napoleon and the "Battle of Media"


On june 16, we saw again in a Dutch television program "Een vandaag", an example of opinion making in a bad way. It was an item about the Battle of Waterloo, 200 years ago.
The way of speaking by the so called experts, was more than annoying for those who have really deepened himself in the life and work of Napoleon Bonaparte.
The image of a warlike dictator had been digged up again.
No words about it, that mostly all the wars had been forced on him.
Nothing been told, that he was tricked by the English and betrayed by the tsar, hanging his ears to the Church.
Wherever Napoleon ruled over, the living conditions for the population became better.
No word about this.
That Napoleon gave civil rights to the Jews, that he, as one of the first, may be the only one, had his men at his side and that he had been chosen in 1800, by almost the whole French nation as their leader..... Nothing!
Yes, he has really given content to: Freedom, Equality and Brotherhood!
He has been trapped by the cooperation between the European monarchies and the Church.
Still that, the media presents us nowadays a complete false image of Napoleon Bonaparte.
And last but not least, he is surely killed during the years on St.Helena!
Scandalous!!!

Keep alive
Aleke!

P.S. Englih is not my native language!

Napoleon en de "Slag van Media"



Wat de MSM zoal niet als meningsvorming ons voorhoudt, werd 16 juni j.l. in het programma "Een vandaag", weer eens gedemonstreerd tijdens een terugblik op de Slag bij Waterloo, 200 jaar geleden in het programma "Een vandaag".
Het taalgebruik was zodanig door de ingehuurde zogenaamde deskundigen, dat het, voor wie zich werkelijk in het leven en werken van Napoleon Bonaparte heeft verdiept, meer dan ergerlijk is.
Het beeld van een oorlogszuchtige dictator werd weer eens van stal gehaald.
Geen woord er over, dat Napoleon de oorlogen vrijwel alle, zijn opgedrongen.
Niets wordt verteld, dat hij er in is geluisd door de Engelsen en verraden door de Tsaar, die zijn oren liet hangen naar de Kerk. Overal waar de heerschappij van Napoleon kwam, werden de levensomstandigheden van de bevolking beter. Geen woord daarover!
Dat Napoleon de Joden burgerrechten heeft verleend, dat hij als één van de eersten, misschien wel als enige, zijn manschappen aan zijn kant had en dat hij in 1800 vrijwel unaniem door het Franse volk als hun leider is gekozen..... Niets!
Ja, hij heeft werkelijk inhoud gegeven aan: Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap!
Hij is door de samenwerkende Europese monarchieën en de Kerk in een val gelokt en wij krijgen door onze media een volledig vals beeld voorgeschoteld.
En last but not least, hij is met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid, vermoord!
SCHANDALIG!!!

Leefse
Aleke.

zaterdag 13 juni 2015

Ik kan weer verder!!!


Twee weken geleden: plotseling deed ie het niet meer..... mijn laptop!
Het scherm was zwart met uitsluitend een lijst van eindeloze lange getallen. Een controlebeurt wees uit: niets meer aan te doen..... het is gebeurd, dood!
'Hoe lang heeft u hem gebruikt? Ruim 6½ jaar? Dat is heel lang!'
Daar zat ik dan, voelde me verdrietig en zat zowaar in een soort rouwproces. Nou nou, was het zo erg?
Ja..... voor mij wel!
Plotseling geen computer meer, behalve een tablet, wat ik een soort EHBO geval vind, een tijdelijke oplossing.
Dus me oriënteren op een nieuw notebook. En ik ben toch al niet zo'n held in deze wereld.
Ondertussen realiseerde ik me meer en meer, dat ik niet meer buiten een computer kan, niet meer buiten internet.
Ik kom nog uit een tijd, waarin iedereen stil moest zijn, als de telefoon ging en mijn vader moest dan goed geconcentreerd kunnen luisteren en praten, dan betekende dat voor de rest in de kamer: ssssttttt..... mond dicht!
Bankrekeningen?! Ooit sprak ik een vrouw, die persoonlijk, contant haar maandelijkse huur in een enveloppe afleverde bij de woningstichting.
Brieven schrijven?! Even een emailtje sturen. Maar het gewichtige, er voor gaan zitten, postzegel op de enveloppe en naar die ander opsturen, om dan na korte tijd een brief terug te krijgen, er voor te gaan zitten en bij een kop koffie die te lezen, behoudt voor mij nog steeds heel veel waarde!
Ik ben nog helemaal niet oud, maar de digitale wereld heeft in een razend tempo zoveel veranderd, dat ik sinds deze twee weken weet, er niet meer buiten te kunnen!

Het is nog wennen op m'n nieuwe computer, maar ik ben blij, mijn blog weer voort te kunnen zetten, goede artikelen en google + berichten te lezen.
Wat geweest is komt niet meer terug, behalve de herinnering en ik denk..... dat deze computer en ik vast ook goede vrienden worden!

Leefse
Aleke!


On the road again!!!


For two weeks, suddenly my computer was out of order. A black screen with a list of endless long numbers.
Conclusion from an expert: 'Nothing to do..... it is over, dead! How long have you used this one, 6½ years? That is a long time, but sorry, it is over and done with it!'
What to do? I felt sad and before I knew what really happened, I was in a process of mourning.
Well well, was it so dramatically?
Yes..... for me it was!
No computer anymore, only an android tablet and that means for me a "first aid post", a temporary solution.
So, nothing more to do than looking around for a new notebook. Oh, oh, I am not such a hero on this subject.
In the meanwhile, I realised, that I can't live without a computer anymore.
I am from a time, in which everybody has to be silent at the moment, the telephone ringed. My father had to listen and spoke very concentrated, also we in the room, had to keep mouth.
Bank accounts?! Once I met a woman, who payed her monthly rent for her house, cash in an envelope, to the housing association.
Writing a letter?! Nowadays, it is common, to write an email. I attach value to take care for a letter, a stamp on the envelope and send this to another person, to get back a letter, within a short time, to sit down with a cop of coffee and read this letter.

I am not old att all, but the digital world, has changed so much in a very fast tempo, that I know since those two weeks, that I can not without my computer.
I have to get used on my new notebook, but I am glad that I can continue writing my blog and have the possibility to read good articles and google+ messages.
What has been, will not come back, except the memories.
I think that this new notebook and I will become good friends too!

Keep alive
Aleke!

P.S. English is not my native language!