Arm en rijk

Een paar jaar geleden had ik een gesprekje met een kennis van mij over de riante salariëring van Josef Ackermann, destijds voorzitter van het Bestuur van de Deutsche Bank. Zijn jaarlijkse inkomen bedroeg omstreeks 11 miljoen euro!
Ik uitte mijn verontwaardiging over deze voor mij exorbitant hoge beloning. De reactie van die kennis daarop was: 'Dat is toch prima, hij heeft een verantwoordelijke taak en werkt er hard voor. En..... Ik ben niet afgunstig!'
Daarna was het stil, ik had even geen weerwoord.
Er zijn legio van deze voorbeelden te noemen van "graaiers".
Ik was geschokt, verontwaardigd, dat mensen met zulke bedragen weg komen en dat daarover geen afschuw of anderszins te bespeuren valt.
Zijn we al zo murw geslagen of ingeslapen, dat ons dit niets meer doet?
(Inmiddels moet deze Ackermann zich voor de rechter verantwoorden wegens malversaties.)

Deze kennis van mij bleek op dit fundamentele punt een ander "geloof" te hebben dan ik. Hij meende, dat het zo hoort, dat daar niets mis mee is. Plotseling begreep hij, uit welke hoek bij mij de wind waaide: 'Aha..... jij bent links!'
Destijds was ik zo verbouwereerd, dat ik niet zo gauw een antwoord had. Nu inmiddels wel en kan ik hem zeggen:
'Als "links zijn", voor jou betekent, dat ik de steeds maar groter wordende kloof tussen arm en rijk niet accepteer, dat de rijken rijker zullen worden, dat mensen moeten gehoorzamen en onderdrukt worden, flexarbeid heel gewoon is, dat het brengen van democratie, inhoudt,  vrijheid voor de grote multinationals en aandeelhouders, dan mag je me "links" noemen en dan ben ik daar nog trots op ook.'
(Het contact met deze kennis, is overigens sinds dat gesprek, verbroken. Hij wilde niets meer met me te maken hebben.)

Wat zijn dat toch voor mechanismen, waardoor mensen in de waan komen te verkeren, dat er geen grenzen zouden te stellen zijn aan de verschillen tussen de inkomsten van de een en de ander.
Hier spelen de media, de opvoeding en de kerk de hoofdrol.
Sinds de val van de Berlijnse Muur, is het gelijkheidsideaal op de schroothoop van de geschiedenis gegooid.
Ter illustratie op tv, nota bene de gewone Main Stream Media, een voorbeeld:
1/3 deel van de New Yorkse bevolking, leeft onder het bestaansminimum en ongeveer de helft van de New Yorkse bevolking, leeft daar nauwelijks boven.
Tegelijkertijd is er een uiterst kleine groep van superrijken, die zich ALLES kunnen permitteren, inclusief opvattingen die verder gaan dan materieel bezit. Psychiatrische aandoeningen als pedofilie, kunnen daar rustig worden uitgeleefd. Het in de doofpot stoppen van de zaak Joris Demmink, is daar een uiting van.

Of worden we zo murw geslagen, omdat we na ieder nieuwsitem, of het nu om Syrië, Yemen, Mali, Oekraïne of Groningen gaat, een "jingle" horen en meteen een volgend onderwerp wordt besproken, om uiteindelijk altijd te eindigen met..... sport!!! Want DAT is zo belangrijk!
Geef het volk brood en spelen!

Leefse
Aleke.