Vandaag werd op Radio 1 aandacht besteed aan de gruwelijkheden van de Eerste Wereldoorlog, waarbij de naam van Aletta Jacobs werd genoemd als één van de vrouwen die zich krachtig tegen deze oorlog heeft gekeerd.
Op 19-02-2015 heb ik een artikel over een aspect van deze eerste vrouwelijke arts in Nederland, Aletta Jacobs (1854-1929) geschreven : het langdurig staan van vrouwelijk personeel in winkels.
Daarnaast is zij presidente geweest van de Vereniging voor vrouwenkiesrecht.
In 1915, heeft zij, in die hoedanigheid, in Den Haag, een Internationale Vrouwencongres georganiseerd.
Een strijdbare taak, van een pacifistische vrouw, waar zij zich met vele anderen helemaal voor heeft ingezet: 'Er moest een einde komen aan die oorlog'.
Zij geloofden er in, dat, zodra vrouwen op politiek gebied, niet meer als onmondig beschouwd zouden worden, de oorlog bestreden zou kunnen worden en er daadwerkelijk iets zou veranderen.
Vandaag wordt een buste van haar geplaatst in Den Haag.
Hoe zou deze vrouw dit vinden? Tijdens haar leven heeft zij de voldoening mogen smaken van het behalen van haar grootste succes: Het invoeren van het algemeen kiesrecht, voor vrouwen in 1919.
Zou ze blij zijn met deze buste?
Is er dankzij vrouwen werkelijk een grote verbetering gekomen voor iedereen?
Zij had een grote bewondering voor de Noorse schrijver, dichter, journalist en politicus: Björnstjerne Björnson. Hij sprak een keer in een rede, waar Aletta Jacobs aanwezig was, de volgende woorden:
"Wilt gij de oorlog tegengaan, begin dan met de leugen in de politiek en in de diplomatie te bestrijden".
Leefse
Aleke.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten