"Schuldig zijt gij, gij vrouwen die een moord op uw geweten hebben!
Schuldig, gij onderkruipsels der schepping!
SCHULDIG! SCHULDIG! SCHULDIG!"
Wat is er gebeurd deze week, waardoor ik deze woorden er a.h.w. uitspuw?!
Wie heeft er deze week gesproken, waar ik zo verontwaardigd over ben?
Is het Brett Kavaneugh, de aartsconservatieve rechter, die voor de rest van zijn leven, zitting heeft gekregen in het Hooggerechtshof in de VS, maar wel door meerdere vrouwen is beschuldigd van seksueel ontoelaatbaar gedrag?
Is het Trump?
Of Horst Seehofer (CSU), de Duitse minister van Binnenlandse Zaken, die op het randje balanceert van rechts naar uiterst rechts, zelfs al een paar keer over die rand is gekukeld en fascistische uitspraken doet?
De Braziliaanse presidentskandidaat Bolsonaro, die ook al een reputatie heeft van vrouwvijandigheid en aan de uiterst rechtse kant van het spectrum staat?
De paus soms?
Paus Franciscus?
Heeft híj een rede gehouden waardoor ik zo fel ben?
Dat kan toch niet? Deze paus die de broederschap, de solidariteit, zo hoog in het vaandel heeft?
(Waar blijven trouwens de politieke thema's vrijheid en gelijkheid?)
De rede van de paus ging toch over abortus?
Ik heb hem toch DIT horen zeggen.....
"Hierbij spreek ik tot vrouwen in het bijzonder, waarin ik het thema abortus niet schuw. Mijn voorgangers en ook huidige vertegenwoordigers van onze Kerk, hebben abortus altijd verafschuwd en daarmee tevens U veroordeeld! Er werd gesproken: U bent schuldig! Dit heeft een stempel gedrukt op uw wezen, uw ontwikkeling, uw bestaan, uw zelfvertrouwen! Wat spijt mij dat oprecht vanuit de grond van mijn hart. Dit had de Kerk NOOIT mogen doen en mag dit in de toekomst evenmin. Het is een schande!!!
Abortus zal ik nooit aanmoedigen, maar dat is een andere zaak.
Maar als u als vrouw, eventueel samen met uw partner, DIT uw weloverwogen besluit is, omdat er geen andere juiste keuze is, dan moet ik daar afblijven, laat staan als vertegenwoordiger van de Kerk een oordeel over geven.
Ik zal U een geheim vertellen: Ik, als paus, heb Nietszche gelezen. U weet wel de filosoof die beweerde: "God is dood!", woorden die een diepe betekenis hebben en wij als Kerk, ons goed ter harte dienen te nemen. Nietzsche laat zijn Zarathustra o.a. de volgende uitspraken doen: 'Geeft ons een proeftijd, een klein huwelijk, om te weten te komen of wij voor het grote huwelijk deugen. Het is een groot ding, altijd met ons tweeën te zijn' En: 'Je bent jong en wenst kind en huwelijk. Maar ik vraag je: ben je een mens, die een kind zich wensen mag?.....Ben je de overwinnaar, de zelf-bedwinger, de gebieder van je zinnen, de heer van de deugden? Aldus vraag ik je.....Of spreekt uit je wens het dier en de begeerte? Of vereenzaming? Of onvrede met jezelf?.....Ik wil dat je overwinning en je vrijheid naar een kind verlangen. Levende gedenktekenen moet je bouwen, die getuigen van je overwinning en je bevrijding. Boven jezelf uit moet je bouwen. Maar eerst moet je zelf gebouwd zijn, rechthoekig naar lichaam en ziel. Niet slechts "voortplanten" moet je verlangen zijn, maar: "om-hoog planten". Daartoe helpe je de tuin van het huwelijk.....'
Leef, onderzoek, stel jezelf vragen! Je bent ZELF verantwoordelijk voor je eigen leven en de Kerk heeft daar niets, maar dan ook niets mee te maken. Wij zijn in uw ontwikkeling tot eigenheid, schromelijk tekort gekomen. Nogmaals, ik wijs hiermee de houding van de kerk af!!! Bevrijd jezelf van de ketenen van de Kerk en andere kerken! Verbreek de tralies van de geestelijke gevangenis waarin de kerk je vasthoudt! Tracht grote fouten door kleine te vervangen( ja, ja.....dat leen ik van Alfred Adler)! Laat Liefde je leidraad zijn en niet onze regels! Ga je eigen weg!
Leef!
STA OP, LEEF GIJ MENS!!!
Heeft de paus dit allemaal werkelijk gezegd deze week?
Zou hij op de hoogte zijn van de gnosis? Van het Thomasevangelie?
Dat je zelf je eigen antwoorden moet vinden die het leven van je vraagt?
Dat het goddelijke in jezelf is, i.p.v. een God buiten je, waar je van afhankelijk bent?
Maar hoe komt het dan, dat ik een paar keer de tekst neurie: 'Hij die door zijn orgaan slechts pist heeft steeds voor duizenden beslist!'
Hoe komt het dan, dat ik deze schreeuwende beschuldigende vinger steeds weer voor mij zie en waarvan de muziek mij nú juist raakt?
Is het zo, dat ik me heb vergist?
Moet ik m'n ogen uitwrijven en er achter komen, dat het een droom is geweest?
Ach.....
Was het werkelijk een droom en ontwaak ik in een wereld waarin we keer op keer te horen krijgen, dat we hoe dan ook, schuldig zijn?
Bestaat het onschuldig zijn uitsluitend in dromen, in wensen, in.....jezelf?!
Wij zijn ONSCHULDIG.......hoewel anderen ons al eeuwen lang willen doen geloven, dat we altijd aan iets of iemand verantwoordiging schuldig zijn en moeten geloven in wat voor instituties dan ook, dat we moeten gehoorzamen! Dat we door de genade van een (door hen) bedachte God worden gered!
Ik droom en ben wakker!
Misschien komt er een dag, dat ik niet meer hoef te twijfelen of de paus dit nu wel of niet heeft gezegd, misschien.......
Leefse!
Aaltje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten