Afgelopen week hadden mijn man en ik een onverwachtse ontmoeting, die ik de moeite waard vind om er iets over te vertellen.
De rits van de jas van mijn man was plotseling kapot. Nu ben ik niet te beroerd om zelf aan de slag te gaan om zoiets te repareren, maar ik heb op dit moment meer te doen, dus de ideale oplossing was, er mee naar de kleermaker te gaan, die nog niet zo lang in het stadje zijn winkeltje heeft.
Het was duidelijk te zien dat hij niet uit Zweden afkomstig was en we zeiden dit ook tegen hem. Hij vertelde, "Nee", ik ben een Koerd". Hij is niet de eerste Koerd die wij hier ontmoeten, vele restaurants en eethuisjes, worden door Koerden gerund.
De kleermaker begon wat meer te vertellen en we noemden hem de naam Öcalan.
Öcalan, die al sinds 1999 opgesloten zit in de gevangenis en één van zijn advocaten, is de Nederlandse Britta Böhler.
Nee, die naam was hem niet bekend. We noemden de naam nog eens, het kan toch niet zijn, dat hij niet van het bestaan van Öcalan af weet? PKK dan? Aaaahhhh ja......Öcalan!!! Zijn gezicht klaarde op. Hij sprak de naam nét iets anders uit dan wij met onze Hollandse uitspraak. Het is net zoiets als hoe je Jansen zegt of bijvoorbeeld Jansén.
De man dook meteen in z'n smartphone en na een minuut liet hij vol trots een foto zien uit 1992. "Dat is Öcalan en daarnaast sta ikzelf". We keken naar een groep mensen, staande voor de vlag van de PKK.
"O ja! Goh..... nou zeg.....!"
Ja, daar sta je dan als Nederlanders in Zweden, met een Koerd te praten, die vol trots zijn partijleider toont. We wisten even niet wat we moesten zeggen.
Hij vertelde ons verder hoe het is om als Koerd te leven. Dat de eigen taal niet gesproken mag worden en dat ze geen eigen staat mogen hebben.
Weer een situatie waarin je als Nederlander of als mens, machteloos staat.
Diezelfde dag was er toevallig voor de Duitse tv een uitzending over de censuur van Facebook. Het bleek o.a. dat Facebook een foto had verwijderd van mensen van "die Linke", die voor de vlag van de PKK stonden. Facebook had deze foto eigenhandig verwijderd, net als ze dat gedaan hebben met de foto van het meisje dat naakt en gewond over een straat rent, na de atoomaanval in Vietnam.
Overigens, ik heb geen Facebook account, mis daarmee misschien wel hééééél veel volgers, dat is dan maar zo (wat zeggen trouwens al die volgers?????).
PKK, een organisatie, die strijdt voor de rechten van Koerden, door de VS op de lijst geplaatst van terroristische organisaties.
Vandaag hebben we de jas weer opgehaald, met een prima resultaat. De jas gaat weer voor een tijdje mee.
We probeerden het gesprek van vorige week voort te zetten en ik had tevoren al op een briefje de naam van Hüseyin Baybasin opgeschreven. De Turkse Koerd die al jaren in Nederland in de gevangenis zit en met ooit de belangrijkste man van Justitie in botsing kwam, Joris Demmink. (Ook hij heeft een Nederlandse advocaat, Adele van der Plas).
Nee, de naam zei hem niets. In de gauwigheid tekende ik een gevangenisraampje. Gevangenissen, daar ben ik, goed in 🙂 (Zie de titel van mijn boek) en hij kon, gezien het oplichten van zijn ogen en jaaaaa roepen, het tekeningetje meteen plaatsen. Dus de smartphone werd er weer bij gehaald en samen met Google is dat een ideale combinatie. Daar kwam Baybasin tevoorschijn en er kwam een geluid uit het apparaatje, waar in een voor ons onbekende taal en in rap tempo iets verteld werd. Onverstaanbaar en voor de kleermaker op dit moment niet duidelijk genoeg waar het om ging. Geen nood, hij zou zijn vriend er naar vragen.
Hij zei er echter bij, dat er in de afgelopen 4 maanden al 20.000 Koerden in Turkije gevangen zijn genomen.
Opnieuw staan we daar en kunnen ons opwinden, boos worden, onze afschuw uitspreken. Wat voel je je als mens dan klein in een wereld waarin zoveel onrecht plaatsvindt.
Ik meen dat o.a. Rusland, tegen het plaatsen van de PKK op de terroristische lijst is en wilde dat bij hem checken. Hij verontschuldigde zich, dat hij mij niet begreep. Thuis spreekt hij Koerdisch, hier een beetje Zweeds. Een wat dieper gaand gesprek lukte niet. Wel begreep hij, dat we elkaar probeerden te begrijpen en dat we zijn volk een warm hart toedragen.
We wilden uit elkaar gaan, maar nog even kwam het wonen hier in Zweden ter sprake. Nee, het was voor hem vrijwel onmogelijk om met de Zweedse bevolking in contact te komen. En hoe stond dat met ons.....???
Breek me de bek niet open....!!! Maar dat kon ik niet in het Zweeds vertalen. Nee, of je nu Arabier, Deen, Duitser of Nederlander bent......, in contact komen met de Zweden??? Nee, je komt er niet in! Maar dat is weer een heel ander verhaal!
Aaltje.
