De eerste 9 jaar van mijn leven, heb ik gewoond in een dorpje, in het noordelijke deel van de provincie Groningen. Om me heen weilanden, slootjes, smalle weggetjes, rustig, er gebeurde weinig. Naast het huis waar ik woonde, was een boerderij. Met de boer was ik vaak op stap, de wei in, of in de stal. Ik herinner me, dat ik het indrukwekkend vond, om tussen de koeien te lopen. Ik had respect voor de stier, een mannenkoe (voor mij als kind was dat wat ik er van begreep). En voor zo'n beest moest je uitkijken. Logisch toch? Ik hoorde thuis al, dat ik voor vreemde mannen uit moest kijken, dus dat gold natuurlijk ook voor de mannelijke uitvoering van een koe. Met een grote boog om deze kolos heen, maar wel was er een belangrijke rol voor hem weggelegd.
In de stal ervoer ik een rust, veiligheid, een warme geborgenheid. Ik was er graag.
De koeien kregen voer, ze werden gemolken, sliepen, piesten met een enorme straal en hadden het goed. In het voorjaar...... buitelend naar buiten, de wei in.
Alles in een rustig tempo, geen megastal, geen computer gestuurde melkinstallatie en zeker geen automatische massagestraal. Alles werd met de hand gedaan bij Antje 2, Berta 3, enzovoorts.
Dat was een stukje van mijn leven, waar ik nog met een glimlach aan terug denk.
Deze week zag ik op Eén Vandaag, een uitzending over "Weidecoaching". Koeien weten blijkbaar niet meer wat ze moeten doen, wanneer ze de wei in gaan.. Ze weten niet meer hoe ze kunnen grazen. Ofwel, ze willen weer naar binnen, de stal in, waar ze een luxe leventje hebben.
De boeren willen hun koeien buiten hebben, want bij het beeld van Nederland, horen koeien in de wei. Dat staat zo landelijk, zo Hollands.
Er wordt gepraat over "groen" leven, de natuur is bijna belangrijker dan de mens, alles staat in het teken van klimaatverandering. Maar de gewone koe, is al zo ver vermaterialiseerd, door het bedrijfsleven,dat er coaches aan te pas moeten komen, om de boer van tegenwoordig te leren, hoe ze boer moeten zijn.
Is het niet de wereld op z'n kop zetten?
En dan heb ik het nog niet over het feit, dat deze boeren grote schulden hebben bij de banken en nauwelijks het hoofd boven water kunnen houden. Maar de regering geeft wel geld uit aan boeren om te leren boeren, maar dan zoals zij het willen!
Misschien moet je voor koeien gaan zingen, of musiceren? De beesten lijken er plezier in te hebben, dus..... weg met de coaches. En boeren? Ga muziek maken! En dat kost niets!
Leefse!
Aaltje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten